karta pasxa 2025 pages to jpg 0001

 

logkair

 

                                                                                   ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 1η Φεβρουαρίου η διαδικτυακή ημερίδα του Πανελληνίου Θεολογικού Συνδέσμου «ΚΑΙΡΟΣ» που έγινε με αφορμή την γιορτή των Τριών Ιεραρχών.

Το πρώτο μέρος ήταν αφιερωμένο στα 1700 χρόνια από την Α΄ (325-2025) Οικουμενική Σύνοδο. Μίλησαν ο κ. Δημήτριος Μόσχος, Καθηγητής Θεολογικής Σχολής ΕΚΠΑ, με θέμα «Συνοδικότητα, Δημοκρατία και Χάρισμα στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο. Η σημασία τους σήμερα», όπου τόνισετη σημασία αυτού καθ’ αυτού του γεγονότος της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου ως αναβίωσης του δημοκρατικού στοιχείου στο ρωμαϊκό δημόσιο βίο (που είχε πια αρκετά υποχωρήσει τον 4ο αιώνα) που, όμως, έγινε με τους όρους της χαρισματικής εμπειρίας του Αγίου Πνεύματος, γι’ αυτό και ο σύγχρονος της Συνόδου ιστορικός Ευσέβιος Καισαρείας το συγκρίνει με την Πεντηκοστή. Αυτό, υποστήριξε ο κ. Μόσχος, έχει ιδιαίτερη σημασία για μας σήμερα, αφού μας δείχνει ότι η έννοια του χαρίσματος στη χριστιανική ζωή δεν απορρίπτει αλλά ανακαινίζει την πολιτική και ειδικά τη συμμετοχική και δημοκρατική μορφή της στην προοπτική των εσχάτων.

Ο δεύτερος στη σειρά ομιλητής κ. Θεόδωρος Γιάγκου, Ομότιμος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ, στην εισήγησή του με θέμα: «Από την Α’ Οικουμενική Σύνοδο στη Σύνοδο της Κρήτης. Η παράλληλη θεματολογία», παρουσίασε την κοινή θεματολογία, καθώς και πτυχές του Συνοδικού Θεσμού, έτσι όπως αυτός εκφράστηκε στην Α´ Οικουμενική Σύνοδο και στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας (Κρήτη 2016). Τα θέματα του γάμου μετά τη χειροτονία και της εορτής του Πάσχα απασχόλησαν αμφότερες τις Συνόδους. Σήμερα η εορτή του Πάσχα επανέρχεται στη θεολογική επικαιρότητα με δεδηλωμένη την πρόθεση της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας να υιοθετήσει όσα αποφασίστηκαν στην Σύνοδο της Νικαίας. Για την Ανατολική Εκκλησία, ο κοινός εορτασμός θα διευκολύνει ποιμαντικά το ορθόδοξο πλήρωμα, κυρίως αυτό που ευρίσκεται στις χώρες της λεγομένης Διασποράς, αλλά και τις οικογένειες που έχουν συνάψει μικτό γάμο, προφανώς με Ρωμαιοκαθολικούς, Προτεστάντες, Αγγλικανούς. Στην εισήγηση, επίσης, έγινε λόγος και για τη συμβολή του αειμνήστου Αρχιεπισκόπου Αλβανίας κυρού Αναστασίου στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο και ειδικότερα για τη σύνταξη του Μηνύματός της.

Τελευταίος ομιλητής του Α΄ Μέρους ήταν ο BasiliusGroen, Καθηγητής στο Γκράτζ της Αυστρίας και στο Ποντιφικό Ινστιτούτο με τίτλο: «Ο Συνοδικός θεσμός στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Μια νέα θεώρηση». Στην εισήγησή του περιέγραψε πόση έμφαση, δίνει πλέον η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία στη συνοδικότητα μέσω μιας παγκόσμιας Συνοδικής Διαδικασίας. Συγκεκριμένα ο κ. Groen αναφέρθηκε στις Επισκοπικές Σύνοδοι του 2023 και 2024 στη Ρώμη που συζητήθηκαν θέματα όπως η συμμετοχή γυναικών με δικαίωμα ψήφου, η ισότιμη συμμετοχή όλων των συμμετεχόντων, κληρικών και λαϊκών και η παρουσία εκπροσώπων άλλων Εκκλησιών στις συζητήσεις και άλλα ακανθώδη ζητήματα όπως η κακοποίηση, των διακρίσεων κατά των γυναικών, η κατάχρηση εξουσίας, η ανάγκη για μια ολοκληρωμένη οικολογία και η ανάγκη για εκκλησιαστική ανανέωση. Τέλος, αναφέρθηκε τόσο στις εντάσεις που προκάλεσε η Συνοδικότητα, ειδικά στη Γερμανία, όσο και στο διάλογο μεταξύ Ορθοδόξων και Καθολικών που συνεχίζεται με την ομάδα «Αγ. Ειρηναίος Λυώνος» η οποία εργάζεται πάνω στο θέμα των σχισμάτων και της ενότητας.

Το Β΄ Μέρος της Ημερίδας ήταν αφιερωμένο στα 15 χρόνια από την ίδρυση του Πανελληνίου Θεολογικού Συνδέσμου «ΚΑΙΡΟΣ».

Πρώτος ομιλητής ήταν ο κ. Μιλτιάδης Κωνσταντίνου Επίτιμος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ ο οποίος με θέμα: «Θρησκευτική παιδεία σε ένα σύγχρονο λαϊκό κράτος» αναφέρθηκε στην εποχή του απόλυτου αποπροσανατολισμού και πνευματικής αποχαύνωσης το μάθημα των Θρησκευτικών, απαλλαγμένο από τα κατηχητικά χαρακτηριστικά του, μπορεί να λειτουργήσει ως μια φωνή ελπίδας που θα αντιπαραθέσει στα σημερινά αδιέξοδα το όραμα μιας κοινωνίας χωρίς αποκλεισμούς και που θα αναζητήσει μια έντιμη διέξοδο ανάμεσα από τις παγίδες της απόλυτης ατομοκρατίας του “create your own myth” από τη μια μεριά και του ολοκληρωτισμού, στον οποίο οδηγεί ο φονταμενταλισμός από την άλλη.

            Δεύτερη στη σειρά ομιλήτρια ήταν η κα Κατερίνα Πενιρτζή, θεολόγος εκπαιδευτικός, με θέμα εισήγησης: «Δεκαπέντε χρόνια “ΚΑΙΡΟΣ”, δεκαπέντε χρόνια προσπάθειας και αγώνα για την αναβάθμιση της Θρησκευτικής Εκπαίδευσης». Η εισηγήτρια αναφέρθηκε στις ζυμώσεις του «ΚΑΙΡΟΥ», στην ανάγκη του να διακονήσει μια ορθόδοξη ζωντανή θεολογία και τη θρησκευτική εκπαίδευση, με πρόταση θρησκευτικού μαθήματος, με θεμέλιο την ορθόδοξη χριστιανική παράδοση και τον τρόπο που βιώνεται και εκφράζεται στην ιστορική πορεία της Εκκλησίας, πλαισιωμένο με στοιχεία άλλων ομολογιών και θρησκειών, που μπορεί να απευθύνεται σε όλους τους μαθητές χωρίς καμία διάκριση, να διερευνά απαντήσεις στα σύγχρονα προβλήματα που διχάζουν την ανθρωπότητα και να συνεισφέρει στον αμοιβαίο σεβασμό, στην κατανόηση του διαφορετικού και στην ειρηνική συνύπαρξη των ανθρώπων στη σύγχρονη κοινωνία. Η κα Πενιρτζή τόνισε πως ο «ΚΑΙΡΟΣ» κάνει προτεραιότητά του την ανάγκη των εκπαιδευτικών για επιμόρφωση προκειμένου να αναπτύξουν τις δεξιότητες που απαιτεί η αλλαγή, και οργανώνει πολλές και ποικίλες επιμορφωτικές δράσεις. Η δυναμική του παρουσία στον εκπαιδευτικό κόσμο είναι μια παρακαταθήκη για τον συνεχή αγώνα του για την αναβάθμιση της θρησκευτικής εκπαίδευσης και για μια πολυεπίπεδη στήριξη των εκπαιδευτικών θεολόγων και δασκάλων.

Ο τρίτος ομιλητής κ. Γρηγόρης Μαυροκωστίδης, θεολόγος εκπαιδευτικός, με τίτλος εισήγησης: «Η γλώσσα της Θεολογίας και η γλώσσα των νέων στο σχολείο σήμερα», αναφέρθηκε στην ευθύνη της θεολογίας σήμερα, να συνομιλήσει με τους νέους, να αφουγκραστεί την κριτική, τα όνειρα  και την αγωνία τους. Να κάνει τη γλώσσα των νέων γλώσσα της θεολογίας. Να αναδείξει την βαθύτερη εσωτερική συνάφεια  της Βιβλικής και Πατερικής Θεολογίας με το ήθος των νέων, ως ήθος αγάπης και ελευθερίας. Να γνωρίσει τον άλλο, τον διαφορετικό. Να διαλεχθεί με την  επιστήμη, την τέχνη και τον πολιτισμό, τη βαθύτερη  ανάγκη της  ανθρώπινης ψυχής για μεταμόρφωση και δημιουργία. Η σάρκωση της αλήθειας σε κάθε εποχή δεν συνιστά  εκκοσμίκευση της θεολογίας άλλα πραγμάτωση και φανέρωση της αλήθειας για το Θεό και τον άνθρωπο που πρέπει να παραμένει το κέντρο.

Ακολούθησε γόνιμος διάλογος και η εκδήλωση έκλεισε με ένα βίντεο με φωτοστιγμές από την ίδρυση του Συνδέσμου το 2010 ως και τις τελευταίες συναντήσεις των μελών του το 2024.

Στο κανάλι του ΚΑΙΡΟΥ στο YouTube και στους κάτωθι συνδέσμους θα βρείτε τα βίντεο:

Α΄ Μέρος της Ημερίδας: https://www.youtube.com/watch?v=aNDlNCkpiIQ

Β΄ Μέρος της Ημερίδας: https://www.youtube.com/watch?v=0GULrSCwGYA

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ
gjre

Το περιοδικό ΕλΘΕ (Ελληνική Έκδοση για τη Θρησκευτική Εκπαίδευση) / GjRE (Greek Journal of Religious Education) είναι μία διεθνής επιστημονική περιοδική έκδοση με αξιολόγηση (peer-review) που έχει έδρα στην Ελλάδα και ανήκει στον Πανελλήνιο Θεολογικό Σύνδεσμο «ΚΑΙΡΟΣ -για την αναβάθμιση της θρησκευτικής εκπαίδευσης». Δημοσιεύει άρθρα στην ελληνική και την αγγλική γλώσσα σχετικά με την Θρησκευτική Εκπαίδευση, την Παιδαγωγική και τη Θεολογία.

περισσότερα...

×

Προειδοποίηση

Error loading component: com_users, Component not found.

Φύλλο Εργασίας Α1, 3

ΤΑΞΗ: Α΄ Γυμνασίου

ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ:  Μεγαλώνουμε και αλλάζουμε

ΒΑΣΙΚΟ ΘΕΜΑ: ΙΙ.  Η Εκκλησία ανοίγεται και εξαπλώνεται

 

iii.  Οι ναοί της νέας θρησκείας: Από τις κατακόμβες και τα οικήματα στην ανέγερση μεγαλόπρεπων βασιλικών

ü  ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΟ ΥΛΙΚΟ

Οι Κατακόμβες

Οι πρώτοι χριστιανοί έθαβαν τους νεκρούς τους στα δημόσια νεκροταφεία. Από τα μέσα του 2ου μ.Χ. αι. υπήρχε η δυνατότητα για την υπόγεια ταφή των νεκρών χριστιανών στις κατακόμβες, υπόγειους δηλαδή τόπους ταφής νεκρών.  Οι κατακόμβες ήταν υπόγειες σήραγγες σε μορφή λαβύρινθου, που μπορούσαν να φτάνουν σε μήκος πολλών χιλιομέτρων. Στους πορώδεις τοίχους των διαδρόμων είχαν δημιουργηθεί ορθογώνια κοιλώματα για την τοποθέτηση των νεκρών. Επίσης, υπήρχαν μεγαλύτερα κοιλώματα με καμάρα στο πάνω μέρος ή και ολόκληρα δωμάτια που χρησίμευαν ως οικογενειακοί τάφοι, διακοσμημένοι με τοιχογραφίες. Στη διάρκεια των διωγμών και καθώς ο Χριστιανισμός αντιμετωπιζόταν σαν μια παράνομη δεισιδαιμονία, οι χριστιανοί άρχισαν να καταφεύγουν στις κατακόμβες (επειδή ως τόποι ταφής θεωρούνταν ιεροί και απαραβίαστοι) για να  συγκεντρώνονται, να θάβουν τους μάρτυρες, να τελούν τη Θεία Ευχαριστία και να ακούν το κήρυγμα.          

          Στις κατακόμβες, οι πρώτοι χριστιανοί καλλιτέχνες άρχισαν να δημιουργούν απεικονίσεις επιδιώκοντας να εκφράσουν την πίστη τους και όχι απλώς να διακοσμήσουν τους υπόγειους τάφους. Σε πρώτη φάση  χρησιμοποιούν συμβολικά θέματα και αλληγορίες που συγκαλύπτουν τις ιδέες της διωκόμενης θρησκείας. Τέτοια σύμβολα είναι ο ιχθύς, το παγώνι, το περιστέρι, η άγκυρα, η ναυς, το Α και το Ω, το πτηνό φοίνικας, ο Ορφέας, η δεόμενη ψυχή. Στη συνέχεια, έχουμε και θέματα από την Παλαιά Διαθήκη (οι πρωτόπλαστοι, ο Νώε, η θυσία του Αβραάμ, οι τρεις παίδες εν καμίνω, ο προφήτης Ιωνάς στη θάλασσα κ.ά.) καθώς και από την Καινή Διαθήκη (ο καλός ποιμένας, ο αμνός, η προσκύνηση των Μάγων, ο εν Κανά γάμος κ.ά.).  Καθώς οι καλλιτέχνες ενδιαφέρονταν για άλλα πράγματα πέρα από την εγκόσμια ομορφιά, τα απλά και ελλειπτικά έργα τους χαρακτηρίζονται από ελευθερία  και δίνουν την αίσθηση ενός κόσμου όπου δεν υπάρχει θάνατος.  

       Στη Ρώμη έχουν ανακαλυφθεί περισσότερες από 60 κατακόμβες. Στην Ελλάδα, σπουδαίες είναι οι κατακόμβες της Μήλου.

 ixkair

 

Χώροι Λατρείας μέχρι το Διάταγμα των Μεδιολάνων (313 μ. Χ.)

Οι διωκόμενοι χριστιανοί έπρεπε να βρουν ειδικούς χώρους συγκέντρωσης. Αρχικά συγκεντρώνονταν στις ιδιωτικές κατοικίες των πλουσιότερων. Από το τέλος του 2ου αιώνα έχουμε κτίρια που κατασκευάζονται για αυτό το σκοπό. Ονομάζονται ευκτήριοι οίκοι, εκκλησίες, οίκοι Θεού και οίκοι Κυρίου.

Ηπαλαιότερη μορφή οίκου-εκκλησίας που έχει ανακαλυφθεί βρίσκεται στην  ελληνιστική πόλη Δούρα Ευρωπό που βρίσκεται στη Συρία, στη δεξιά όχθη του ποταμού Ευφράτη.  Η κατασκευή αυτού του οίκου-εκκλησίας τοποθετείται γύρω στο 230 μ.Χ.  Περιλαμβάνει ένα μεγάλο χώρο για το κήρυγμα και τις αγάπες και ένα μικρότερο βαπτιστήριο. Οι τοιχογραφίες απεικονίζουν τον Καλό Ποιμένα, τη Θεραπεία του Παραλυτικού και τον Χριστό με τον Πέτρο να περπατούν στην Θάλασσα. 

  • Εργασία στην τάξη

Συλλογικός ρόλος:  Αφού χωριστείτε σε ομάδες, προετοιμάστε το ρόλο σας. Μία ομάδα υποδύεται χριστιανούς που καταφεύγουν στις κατακόμβες, ενώ μια άλλη ομάδα χριστιανούς που επισκέπτονται έναν λαμπρό ναό που κτίστηκε από τον Μ. Κωνσταντίνο (π.χ. Αγίων Αποστόλων).

Στη συνέχεια, συζητήστε τα συναισθήματα και τις διαθέσεις τόσο των προσώπων που υποδυθήκατε όσο και αυτά των προσώπων της άλλης ομάδας.

 

iv. O Χριστιανισμός ως επίσημη θρησκεία της βυζαντινής αυτοκρατορίας

ü  ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΟ ΥΛΙΚΟ

Ο Μέγας Θεοδόσιος (379-395) – η ανακήρυξη του Χριστιανισμού ως επίσημης θρησκείας του κράτους

Ο Μέγας Θεοδόσιος), μόλις ανέβηκε στο θρόνο ανακήρυξε τον Χριστιανισμό ως την επίσημη θρησκεία του κράτους, όρισε την ειδωλολατρία ως «εθνική δεισιδαιμονία», έκλεισε την φιλοσοφική σχολή της Αθήνας, διέταξε την κατεδάφιση ή το σφράγισμα εθνικών ιερών και υπέγραψε την απαγόρευση των θυσιών (με ποινή θανάτου) και των επισκέψεων σε εθνικούς ναούς.   

Βασική μέριμνα του Θεοδοσίου ήταν η αντιμετώπιση των αιρετικών, όσων δηλαδή διαφωνούσαν με τις αποφάσεις της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου (325). Στην εποχή του υπήρχαν περισσότεροι από εκατό νόμοι εναντίον των αιρέσεων και των αιρετικών. Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα έλλειψης ανεκτικότητας που διαρκώς αυξανόταν, το 392 καταστράφηκε ο μεγάλος ναός του Σέραπι στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και παρουσιάστηκαν φαινόμενα οχλοκρατικής βίας εναντίον των μη χριστιανών. Μεταξύ 392 και 394 με νέα διατάγματα ενίσχυσε και άλλο τη θέση του Χριστιανισμού στην αυτοκρατορία.

ü  ΚΕΙΜΕΝΟ

Ένα διάταγμα του Θεοδοσίου κατά των ειδωλολατρών

Κανένας απολύτως, από οποιαδήποτε τάξη ανθρώπων προέρχεται, είτε έχει κάποια εξουσία είτε κατέχει κάποιο τιμητικό αξίωμα είτε κατάγεται από ισχυρό γένος είτε συμβαίνει να είναι ταπεινός από καταγωγή και να μην ανήκει σε κάποια ευγενή οικογένεια, να μη σφάζει αθώα ζώα σε καμιά πόλη για να τα προσφέρει θυσία σε αναίσθητα είδωλα, ούτε με φωτιά μυστικού εξαγνισμού να τιμά τον εφέστιο θεό, ούτε να κάνει σπονδές με ανόθευτο κρασί, ούτε να λατρεύει τους σπιτικούς θεούς με αρώματα, ούτε να τους ανάβει ιερή φωτιά και να βάζει επάνω λιβανωτά κι ούτε να κρεμάει γιορταστικά στεφάνια. Γιατί, αν κάποιος τολμήσει να θυσιάσει σφάγιο ή να κάνει μαντική με τα έντερα σφαγμένου ζώου, να θεωρηθεί παραδειγματικά ένοχος εσχάτης προδοσίας, να φορτωθεί με όλες τις βαριές κατηγορίες και να καταδικαστεί ανάλογα, ακόμη κι αν δεν επιδίωξε κάτι εναντίον της ζωής των ηγεμόνων. Για τη βαρύτητα του εγκλήματος είναι αρκετή η ίδια του η φύση, το ότι δηλαδή επιχειρείται με αυτό η κατάλυση των νόμων […].

  • Εργασία ανά θρανίο

Αφού διαβάσετε προσεκτικά το πληροφοριακό υλικό και το κείμενο: σκεφτείτε, γράψτε, συζητήστε και μοιραστείτε ιδέες και προβληματισμούς γύρω από ζητήματα που δημιουργήθηκαν με την αναγνώριση του Χριστιανισμού ως επίσημης θρησκείας της βυζαντινής αυτοκρατορίας.

……………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………

 

 

  • Εργασία σε ομάδες

iustkair

Αφού κοιτάξετε προσεκτικά την εικόνα, κάντε έναν κατάλογο από 10 λέξεις ή φράσεις σχετικά με οποιαδήποτε όψη ή πτυχή της και ανακοινώστε τες στην τάξη.

 
 

……………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………

 

 

Στη συνέχεια, στην ολομέλεια της τάξης, εκτιμήστε, υποστηρίξτε και αναρωτηθείτε για τις παρατηρήσεις που καταγράφηκαν.  

  • Εργασία για το σπίτι
  1. Βρείτε και παρουσιάστε στοιχεία για τις κατακόμβες που υπάρχουν στην Ελλάδα
  2. Το νόμισμα που βλέπετε είναι το περίφημο «βυζαντινό». Ένα χρυσό νόμισμα που η κυκλοφορία του ξεπερνούσε τα όρια του βυζαντινού κράτους, ο δε απεικονιζόμενος είναι ο Ιουστινιανός.

nomkair

Γράψτε ένα σύντομο κείμενο απαντώντας στις παρακάτω ερωτήσεις:

Τι βλέπεις πάνω στο νόμισμα;

Τι σκέφτεσαι γι’ αυτό που βλέπεις;

Τι είναι αυτό που σε κάνει να αναρωτιέσαι;